Wat

Wat is voetreflexologie?

Voetreflexologie heeft als uitgangspunt dat er zich reflexzones op onze voeten bevinden die corresponderen met al onze organen en lichaamsdelen. Reflexzonetherapie is een unieke methode waarbij deze reflexzones worden bewerkt met duim en vingers waardoor het zelfgenezend vermogen van ons lichaam wordt gestimuleerd.

Het woord ‘reflexie’ staat voor ‘spiegel’: onze voeten weerspiegelen ons hele organisme.

Reflexologie heeft als doel het lichaam in een toestand van ontspanning en homeostase(Grieks woord dat evenwicht betekent) te brengen. Het lichaam is uitgerust met een fantastisch zelfgenezend vermogen. Vaak echter werkt dit niet goed, omdat de vitale energiebanen geblokkeerd zijn door degeneratie en de spanningen van het leven. Reflexzonetherapie herstelt deze situatie door spanningen te verminderen, bespoedigt zo het herstelwerk van het lichaam en stimuleert het immuunsysteem.

 

In mijn praktijk werk ik met verschillende vormen van voetreflexologie meestal in combinatie, naargelang de klacht van de persoon zelf.

De conventionele voetreflexologie combineer ik dan met:

  • Verticale voetreflexologie:  is een nieuwe reflexologietechniek waarbij de bovenkant van de voeten in staande en gewichtdragende positie kort behandeld worden. Uit klinisch onderzoek en feedback van verschillende therapeuten en cliënten is aangetoond dat verticale voetreflexologie sterker doorwerkt op de reflexpunten en zo ideaal is om te combineren met conventionele voetreflexologie.  De techniek was oorspronkelijk ontwikkeld om orthopedische problemen te verhelpen, maar is later ook succesvol gebleken bij behandelingen van diverse gezondheidsklachten.
  • Synergetische reflexologie:  is een techniek waarbij hand- en voetreflexen simultaan worden bewerkt. Deze techniek kan de lichamelijke reactie versnellen.
 

Geschiedenis voetreflexologie

De oorsprong van voetreflexologie  bevindt zich ongeveer 5000 jaar geleden in China en India.

Ook de Egyptenaren en Indianen gebruikten deze soort van voetbehandelingen al duizenden jaren terug. Zo is er op een eeuwenoude hiëroglief uit Egypte in de graftombe van een arts in Saqqara een afbeelding te zien waar mensen op elkaars voeten en handen werken.

 

De ontwikkeling van voetreflexologie kan beschreven worden aan de hand van het werk van diverse pioniers op dit gebied:

Dr.Fitzgerald (1872-1942) was van grote betekenis voor de meer recente ontwikkeling van de voetreflexmassage. Hij ontdekte dat bij de massage van bepaalde zones en/of punten op de voet een orgaan of organen van patiënten beter gingen functioneren, pijn verzachtte of zelfs liet verdwijnen.

 

Dr.Riley die nauw samenwerkte met Dr.Fitzgerald verfijnde de zonetherapie door het toevoegen van horizontale zones. Hij ontwikkelde een methode om bepaalde zones te bewerken door druk uit te oefenen met duimen en vingers.

 

Eunice Ingham fysiotherapeute en leerling van Dr.Riley ontwikkelde in de jaren ’30 haar voetreflextheorie, ze ontdekte dat de voeten de toestand van de organen van het hele lichaam spiegelden. Daarbij merkte ze op dat wisselende druk stimulerend effect heeft op het lichaam.  

Dwight Byers neef van Eunice Ingham assisteerde bij haar workshops in de jaren’50 en zette later het werk van zijn tante verder. In de jaren’70 richtte hij “The International ” op waar de theorieën en technieken van reflexologie nog steeds verfijnd worden.

 

 

Lynne Booth  voetreflexologe, ontwikkelde in de jaren ‘90 verticale voetreflexologie. In haar werk bij bejaarden vooral bij mensen in een rolstoel was het soms onmogelijk om de onderkant van de voeten te bewerken. Uit noodzaak bewerkte ze dan de, zo ondervond ze dat deze methode heel goede resultaten opleverde.